Já langt síðan síðasta færsla en svo við summum þetta upp þá var það skóli og skóli og svo fór ég til London að ná í voða fínt dót kom aftur og þá hófst crysis. Ég fylltist af einhverju, ævintýraþrá? Sköpunargleði? Efasemdum….. kanki þessu öllu og síðustu vikur er ég bara búin að læra eitt…. að venjulegt bóknám er ekki minn tebolli bara engan veginn ég þaf eitthvað annað og allt í einu hætti ég að sjá tilganginn með þessu öllu. Afhverju er ég að pína mig áfram í einhverju sem mun gefa mér kost á að komast í meira bóknám? …og möguleikinnn á vinnu eftir áramót gerir það enn meira freistandi að beila. En það sorglega er hvað það er litið eftir í þetta ansk. Stúdentspróf.
Ég var að horfa á myndina Dís….og mer finst allyaf jafn creepy hvað ég a mikið sameiginlegt með þessari persónu… reading too much into it? I don’t think so…
Jæja, í síaðsta bloggi var ég að lýsa því hvernig ég var að skrifa út úr rassgatiunu á mér þegar kom að því að svara ritgerðarspurningu á enskuprófi og lýsa því hversu virkilega óundirbúin ég var fyrir þetta próf, ég er búin að bíða spennt eftir niðurstöðu og var jafnvel alveg að búast við svona 6 fyrir þetta, en viti menn 8,1 sem er bara nokkuð gott miða við að ég lærði ekki jack shit fyrir það. Já…ég er eina af þessum óþolandi manneskjum núna sem kemst upp með svona lagað…..sorrí…ég lofa að hætta því og verða þræll heimanámsins fyrir næsta próf.
…og talandi um próf þá byrjaði ég þennann mánudag á 2 prófum, gasalega hressandi og það eru 2 í viðbót síðar í vikunni…og já ég lærði fyrir þessi próf…maður getur ekki endalaust lifað kæruleysislegu lífi.
Próf dagsins voru í íslensku sem gekk bara nokkuð smooth….og hitt var í stæðrfræði sem ….tja var ekki eins smooth. Ég hata stæðrfræði, ég held að heilinn minn hafi bara ekki verið gerður fyrir stærðfræði og það er fátt sem ég hata jafn mikið og þegar þeir asnast til að troða bókstöfum inni stæðrfræði…ég er bara ekki góð í því og það er ömurlegt. Anyways…þá gekk þetta próf svona semí…en aþr sem ég er enginn stæðrfræði snillingur þá er mjög erfitt að segja til um hvort þetta hafi verið í lagi eða stórslys. Það voru neflilega nokkur dæmi þarna inná milli sem mér fanst alveg skítlétt og þau voru það….ef ég var að gera rétt…en ef ég var að gera allt sem mér fanst svo létt kolvitlaust þá erum við í vondum málum….skiljiði?….ég er ekki viss uma ð ég skilji þetta sjálf ég gæti alveg eins verið að stærðfræði.
Ég hef svosem ekkert mikið að tjá mig um, er bara búin að hafa allt of mikið að gera, svo mikið að ég hef ekki gefið mér tíma fyrir vatnslitaþerapíuna og ég er að fá fráhverfseinkenni!!!!
Þannig að ég er hætt þessu pikkeríi og farin að mála!
Ég fór í esnkupróf í gær, og var svona frekar tja…. óundirbúin…
En málið er það að við erum með bók sem mér finst vera svo drepleiðinleg að ég gat bara ekki haft mig í að byrja að lesa kaflana aftur fyrir þetta próf. En bókin heitir s.s. American Ways og fjallar baisicly um bandaríkin og þeirra sögu og kaflarinir sem prófið voru um pólitík í Bandaríkjunum, innflytjendamál og minnihlutahópa allt frekar svona þurrt og fræðilegt, Í fyrsta lagi þá hef ég takmarkaðann áhuga á pólitík í mínu eigin landi og hef því ennþá minni áhuga á að læra um pólitík í öðrum löndum. Svo í öðru lagi þá hef ég takmarkaðann áhuga á Bandaríkjunum og þeirra sögu…og eiginlega því meira sem ég læri um sögu þeirra því verr líkar mér við þau.
En á þessu prófi var að sjálfsögðu ritgerðar spurning þar sem mátti velja 1 málefni til að fjalla um og ég vissi alveg álíka lítið um þau öll…þannig að ég eiginlega bullaði bara eitthvað og tjáði mig meira að segja um minn takmarkað áhuga á þessu efni og náði alveg að fylla útí mestann hlutann af þeim línum sem okkur voru gefnar í þetta.
Er pínu spennt að sjá hvenrig þetta endar, fæ ég extra plús fyrir hreinskylni? Eða verður kennarinn bara pirraður á þessu væli?….
Jæja ég hef svo mikið að væla undan í skólanum að ég veit varla hvar ég á að byrja…
en í fyrstalagi…*dæs* þessi börn þarna já…þau eru ótrúlegaa pirrandi, get ekki beðið eftir að losna af framhaldskólastiginu!!
Þessar flissandi gelgjur og þessir ofur töff gaurar sem halda að það sé ekkert meira töff en þeir….og svo kjánalegu nördarnir….en þeir eru nú ósköp saklausir….
Ég er búin að vera þarna núna í hvað 3 eða 4 vikur og er alveg að verða nokkuð góð í því að leiða þetta framhjá mér og ingora þetta pakk…vera svoldið „zen“.
En í fyrstu heilu kennslu vikunni glímdi ég við mikinn pirring og var mjög anti-zren. Það var t.d. gaur með mér í sögu sem var gjörsamlega óþolandi! Hann sat beint fyrir aftan mig í fyrsta alvöru tímanum og var allur á iði, settist upp og lagðist fram á borðið til skiptis og þess á milli dæsti hann hátt eða barði höfðinu í borðið..argasti dónaskapur og þvílík vanvirðing við kennarann sem var mjög zen yfir þessu öllu saman. Það var eins og þetta litla gerpi hélt að hann væri eitthvað betri eða gáfaðri en kennarinn og þrætti einstaka sinnum við hana um einhverjar staðreyndir. Undir lokin var ég orðin það pirruð að mig langaði til þess að snúa mér við og spyrja hann hvort hann væri með njálg! Sjitt!….en með vikunum hefur mér tekist að leiða þetta og svo margt annað framhjá mér. Það er tilgangslaust að láta þetta fara í taugarnar á sér.
Ég gleðst samt yfir því þegar aðrir pirrast líka á svona hlutum og slíkt atvik gerðist í dag í spænsku tíma. Fyrir aftan mig sátu tvær stelpur á hápunkti gelgjunnar, flissandi og hvíslandi og gefandi frá sér alskonar gelgjuhljóð og stelpan sem sat við hliðina á mér stundi allt í einu upp „Díses kræst!“ -sneri sér við og bað þær að hætta þessu. Mér fanst það mjög ánægjuleg stund, sérstaklega þegar ég fattaði að ég haðfi ekki tekið eftir þessum flissum og gelgjuhljóðum, mér hafði tekist að ingnora þetta fullkomlega. – Vel gert Anna….vel gert 😉
Ég nenni ekki að skólapirrast meira þetta er komið gott. 😉
Ekki örvænta samt ég veit ekki hvort ég endist í þessu zen ífi að eilífu ég á örugglega eftir að snappa og blogga um það , svo það er eitthvað til að hlakka til. 😉
Annars þá hef ég komist að því að vatnslitir eru mesta snilld í geimi! Þökk sé Unni þá ákvað ég að byrja að vatnslita, og það er bara best í geimi!…og mikið heilbrigðari afþreying en að sitja við tölvuna og ýta á refresh á Facebook. 😉
Þetta er orðin einskonar þerepía, svona róandi stund þar sem eru engar áhyggjur enginn lærdómur engar hugsanir bara ég og vatnslitirnir. Mega kósí. Fyrir sumum er það uppvask en þar sem ég hata fá heimilisverk jafn mikið og uppvask þá vatnslita ég! Hvernig er annað hægt en að vera zen þegar maður er að vatnslita? 😉
Mæli með að fólk testi vatnslita þerepíuna, það skiptir ekki máli hvað kemur útúr því, það er þessi kósí stund sem er aðal málið. 😉
Að lokum Zen kennslustund hjá Hyde. – Góðar stundir
Já það lítur út fyrri að ég sé komin aftur á byrjunarreit…mér líður allavega þannig. Eftir allt þetta crap og þennann þvæling fram og til baka. Long story short þá er skólinn byrjaður.
Ég held ég hafi ekkert verið að fela það en ég hef ekki hlakkað neitt sérstaklega til þess en stundum eru bara ákveðinir hlutir sem maður þarf að gera og klára áður en maður kemst á næsta level….þrátt fyrir að vera komin andlega á næsta level 😉
Það góða við að vera orðin námsmaður aftur er það að vera laus undan vinnumálastofnun, mér fanst þungu fargi af mér létt þegar ég skráði mig af bótum og hætti að vera opinber atvinnuleysing. Ljúfa frelsi. Ótrúlegt hvað svona hlutur sem á að hjálpa manni getur verið heftandi og niðurdrepandi.
Svo eru það spurningarnar, spurningarnar eru endalusar, nánast daglegur viðburður og þær fá mig til þess að langa að loka mig af í pínu litlu herbergi og vera í einangrun þangað til að ég get svarað þeim öllum á fullnægjandi hátt. Ég er viss um að birnir fara í dvala að svipuðum ástæðum….svo þeir geti svarað öllum heimsins spurningum…
En já fór aðeins út fyrir efnið…SPURNINGAR
….“Hvað ertu aftur að fara læra?“ spurning sem ég fæ oft í viku og svarið er alltaf „klára stúdent svo ég komist í háskólann eða eitthvað“…og þá kemur follow-up spurning „Já ókei, hvað ætlaru að læra í háskólanum?“…..Svar:……
*scene missing*
………..
„Ég veit það ekki.“ Punktur.
…..kvikmyndafræði? Enska? Eitthvað annað tungumál?
Afhvejru þarf ég svosem að vera búin að ákveða það ég er ekki einu sinni nálægt því að geta sótt um í háskóla.
Anyways… út um allt er fullt af vel viljuðu fólki sem er með alskyns ráðleggingar og hugmyndir um hvað ég ætti að gera…….“Farðu í Listaháskólann hann er mjög skemmtilegur..“ „Lærðu eitthvað sem þú getur unnið við…“ „Ertu búin að skoða háskóla erlendis?“ „Hvaða skóla ertu búin að skoða?“…“Afhverju ferðu ekki bara í raungreinadeildina?“…hvernig er þetta hvenrig er hitt, gerðu þetta ertu búin að skoða hitt……blabla…
Hausinn á mér er á hvolfi og þetta er allt komið í einn hrærigraut. Ég veit EKKI hvað ég ætla að gera eða hvað ég verð að gera eftir ár og mér líkar það ágætlega, Takk. Ég veit að allt þetta velviljaða fólk er að reyna að vera næs og reyna að gera líf mitt auðveldara með því að benda mér á hitt og þetta en ef ég á að segja eins og er þá er það ekki að virka fyrir mig…..og svona ef við skoðum aðeins söguna….Önnu söguna það er að segja, og pælum aðeins í þessu…. hefur Anna einhvertíma gert eitthvað af því sem henni er sagt að gera? (námslega séð og já ég er farin að tala um mig í þriðju persónu..tek þetta kanski á næsta level og ver að verða Annan…uhh..nei annars)
Anna er bara að klára stúdentinn núna því það var move sem enginn bjóst við BÚ JA!
Nei annars, þetta var óhjákvæmilegur atburður…..svona af því að þetta opnar manni nokkrar dyr til viðbótar.
En nýja lífsspekin mín er að sjá hvað gerist, ég er ekki það góð með sjálfa mig að búast við því að það rúlli bara allt uppí hendurnar á mér en ég ætla að sjá hvernig atburðir þróast… fljóta með straumnum í stutta stund og sjá hvert hann fer með mig.
Anna Banani 