Author Archives: annasgu

0

Long time no blog….

|

Jæja fréttir úr kvartlífskrísunni…

Ég er byrjuð að vinna aftur…aftur komin á leikskóla. Það er svoldið fyndið að eftir allt þetta endalausa vesen hafi ég endað aftur á leikskóla. Manni líður svoldið eins og þessi skólaganga og allar þessar útskriftir hafi verið fyrir ekkert. :/

En ég hef ákveðið að vera ekki svo svartsýn í þetta skipið þetta var eitthvað sem mig langaði að klára og ég gerði það allavegana eins og ég gat. Það var bara kominn sá timapunktur að ég gat ekki lengur verið vandlát á vinnur og ég höndlaði ekki að vera bótaþegi þannig að ég sótti bara um allt sem ég sá og komst í vinnu á leikskóla. Er búin að vera þar í mánuð núna….fagna reyndar mánaðar afmælinu með kinnholusýkingu er s.s. í þessum skrifuðu orðum veik heima dagur 5 í veikindum og ég er að verða geðveik…en tæknilega séð dagur 8 vegna þess að þetta byrjaði allt á þriðjudaginn í síðustu viku en ég þrjóskaðist við og japplaði á íbúfeni til að komast í gegn um vikuna…sem ég held að hafi alveg gert ill verra  ég fékk ekki að fresta þessu. 😦 Þannig að já hér er ég búin að vera veik heima í 5 daga framleiðandi geiskavirkt hor og búin að horfa á allar þær gelgjumyndir sem ég get höndlað. Þetta er ömurlegt ég hef ekki verið svona veik síðan ég man ekki alveg hvenær örugglega ekki síðan 2010, þannig það hlaut að koma að þessu ég geri greinilega ekkert í hálkæringi ég tek svona alla leið. :/

En nóg um það, það er fínt að vera komin í vinnu aftur, þaðvar alveg erfitt fyrst eftir margar vikur af aðgerðarleysi en þetta komst fljótt uppí vana. 🙂 Þetta getur verið erfið vinna og reynt á þolinmæðina en samt svo skemmtileg líka og ekki skemmir að samstarfsfólkið er indælt líka.

Ég tek samt eftir því að það virðast vera þessar sömu grunn týpur sem kjósa leikskólastörf og stend ég mig oft að því að bera saman nýju samstarfsfélagana og þá gömlu…eða kanksi ekki bera saman meira svona sjá svipaða eiginleika í fari þeirra sem minna mig á Holtaborgar tímann. 🙂 Sem er bara fínt.

Þannig já það er alveg ágætis afnvægi í lífskreppunni núna, fékk meiraðsegja tvo styrki til að framkvæma verkefni þannig ég fæ líka að vera svoldið arty fartí.

Jæja ég ætla að segja þetta gott í bili. Þarf að vera duglegri að skrifa hér…

0

Hvað get ég sagt…

|

Það gerist ekki mikið þessa dagana, að minstakosti ekkert voðalega merkilegir hlutir því þetta er náttúrulega bara endursýning af árinu 2013 þannig að þið hafið lesið þetta allt saman áður.

Ég skráði mig aftur á bætur eftir þetta skóla vesen mitt, finst ég voða vonlaus núna og er ekkert neitt rosa mikið búin að vera deila því endilega því eins og ég hef sagt áður þá eru allir með sínar skoðanir og vilja „hjálpa“ manni með því að ráðleggja hitt og þetta og þykjast vera voða skilningsríkir en allat þessar ráðleggingar eru frekar svona „back handed“ svona hljóma eins og fólk meini vel en undirliggjandi er eitthvað annað. Svona eins og þegar fólk segir eitthvað eins og ;“Vá ég hef aldrei séð þig í bleiku áður“ og lætur það hljóma eins og hrós en það á í raun við;“Þú lítur út eins og kærleiksbjörn…“ 

…og þegar fólk spyr; „….og ertu ekki búin að lesa mikið síðan þú hættir að vinna?“ =“Hvað í andskotanum gerir þú við allann þennann frítíma?“

…kanksi er ég bara að pæla of mikið í hlutum en svo eru fleiri hlutir eins og; „Þú ættir nú að nýta þennann tíma til þess að koma með nokkra krakka“ (svona fyrst að þú hefur ekkert betra að gera) óþolandi…alveg jafn óþplandi og spurningin; „Og hvenær koma svo börnin?“ Ég gæti gubbað, það kemur bara engum við! Verst að á aðal stundinni þegar ég er spurð að svona spurningum þá gleymi ég að hreyta því í fólk eins og það á skilið því hverjum kemur það eitthvað við hvenær við Eiríkur ákveðum að fjölga mannkyninu! -Note to self auto responce: „Það kemur bara engum við nema mér og Eiríki, þetta er mjög dónaleg spurning!“ Ekki geng ég um og spyr fólk hvort það hafi náð sér í einhvern krassandi kynsjúkdóm nýlega eða hvernig hægðirnar séu búnar að vera síðustu vikur. Kræsturinn.

Þessi börn virðist vera það eina sem kemst í höfuðið á fólki, það eru alveg aðrir hlutir að gerast við trúlofuðum okkur síðast sumar og erum að fara gifta okkur núna í sumar er það ekki nógu krassandi fyrir þetta lið eða?

…svo eru það náttúrulega sjálfumglöðu foreldrarnir sem fara líka í taugarnar á mér….þetta er fólkið sem á börn og veit því allt um börn og gefur manni alskonar svona tips þó svo að maður eigi engin börn og hafi ekki beðið um nein ráð eða verið að tala um neitt sem tengdist börnum!

…svo er náttúrulega fólkið sem segir í sífellu á innsoginu ;“Jáhhh þetta breytist sko þegar þið eignist börn…bla bla bla…“ og segir að maður geti ekki gert hitt og þetta þegar börnin eru komin og .etta sé svo erfitt og maður sé svo heppinn að þurfa ekki að pæla í þessu…

Það fyndna er að það er einmitt þetta sama fólk sem spyr í sífellu;“oooog hvenær koma börnin???“ 

Dæs…það er erfitt að vera 25 ára og í sambandi…ég hef aldrei upplifað annað eins ég sé bara fram á að þetta fari versnandi þegar líða fer á 26. aldurárið….

Hættiði þessu rugli ég tek ekki þátt í þessum spurningaleik lengur.

0

Hrísmjölssúpa

|

Ég fós í smá tímaflakk á veraldarvefnum svona af því að ég er í letikasti og er bara búin að hanga í tölvunni þetta eftirmiðdegi og á ferðalegi mínu aftur í tímann fletti ég uppá alveg hunsgamalli bloggsíðu alveg 10 ára gömul síða og það var erfitt en ég ákvað að vellja eina gamla fræslu og deila með ykkur, því það er náttúrulega bara endaluast fyndið að lesa eitthvað svona sem maður skrifaði á hápunkti gelgjunnar…ég var að vinna í borðsal Hrafnistu á þessum tíma og þið munuð sjá afhverju það þarf að koma fram þegar þið hefjið lesturinn. 😉

 

Færslan er síðan 19. október 2004 – 20:21 og heitir Ojjj:

Ojjj…ojjj….ojjjjj…!

ég var í vinnunni áðann…mikið rétt…og ojjjjjjj! ég fékk hrísmjölssúpu í hárið á mér :'(…. ojjj…….!…
…tíbískt ég…..ég kemmst aldrey „slysalaust“ frá vinnunni…ef ég helli ekki niður þa´missi ég hnífapör…og ef ég missi ekki hnífapör…þá fæ ég hrísmjölssúpu í hárið….
…þetta er erfitt starf…en einhver verður að vinna það….
..neih nei h þetta er fínnt…og ég var í óvenju góðu skpi í vinnunni í dag þrátt fyrir ógeðslegann höfuð verk…. já ég er nokkuð stollt…þetta var fín vakt…. og svo er ég ekki að vinna á föstudaginn svo þetta er bara alveg svaka skemmtileg vika! :)…..ég elska að vera í fríi á föstu dögum….mmmmh!

…ennn…nóg um það …ég er nú ekki búin að athuga hver getnaðarlega talan í gestabókinni er…en seinast þegar ég tékkaði var hún ekki eins æsandi og seinast nei…hún var bara 136…uss uss…ég sé bara ekkert flott við þessa tölu uss uss uss…þetta er alls ekki nógu gott….en ég hlakka til þegar kemur 137…það er sko töff tala..eða 139!…en ég hlakka sammt mest til þegar talan 141 kemur…því hún er alveg einstaklega flott!……


…hehe þið eruð örugglega að hugsa „hvað er að þessari stelpu? Hvað er þetta með hana og tölur?“…og því er auð svarað……tölur eru yfirleitt frekar leiðinlegar…og ekkert gaman að horfa á þær…hvað þá að reikna úr þeim dæmi!…svo ég er bara færa líf inní heim talnanna… og sýna ykkur hvaða tölur er gaman að horfa á…..

..neih vá þetta er komið útí vitleysu hjá mér :S
(…úff þessi höfuðverkur er að stíga mér til höfuðs (HAHA..stíga til höfuðs….haha..hvað þýðir það annars..hafið þið pælt í þessu…“að stíga til höfuðs“…hmm…vó þetta er orðinn OF langur svigi inní sviga!…:S…þessi pæling bíður betri tíma…!)) verð að hætta þessu !

0

ATH endursýning…..

|

jæja langt síðan síðast…gleðilegt ár…

Ég get ekki sagt að það hafi orðið mikklar framfari hérna megin :/

Líður einhverjum einhvertíma eins og hann séð að endursýna egið líf? Mér líður allavega þannig nú er komið árið 2014 og hvar erum við stödd (a.k.a. ég) á nákvæmlega sama stað og fyrir ári síðan. Hætt í skólanum og atvinnulaus. Skelfilegur staður til að vera á en hingað erum við komin. Hvað er næsta skref? Hvernig er hægt að vera svona rosalega týndur í lífinu?

Stundum held ég að það sé eitthvað að mér þetta á ekki að ver svona erfitt er það?…. Fólk allt í kring klárar alskonar nám og fer að vinna…. afhverju vita þau hvað þeim er ætlað? Fengu þau eitthvað í vöggugjöf sem mig skortir? Hvað er málið??? Er ég að pæla of mikið í þessu?

Ég veit ekkert ég er bara venjuleg manneskja, með venjulega kunnáttu í ýmsu ekki afburða góð í neinu sérstöku, svo ég viti til, og ég bara bíð eftir þessu „aha“ mómenti….mómentinu þar sem þetta allt skýrist og ég finn mína hillu, mómentinu þar sem ég finn ástæðuna fyrir því að ég er hingað komin…mómentið sem kemur aldrei…

….Ég komst allavega að því að þessi „venjulega“ leið var ekki fyrir mig, menntaskóli, háskóli…..vinna… Mér hundleiðist bóknám það var það eina sem ég komst að á þessu ári. Ég fór til London og það urðu einhver umskipti, á þessum örfáu dögum sem ég var þar komst ég að því að mig langaði ekki að gera það sem ég var að gera…mig langaði bara að gera eitthvað allt annað, hvað það ar vissi ég ekki….og veit ég ekki.

Mig langar bara að gera það sem ég vil þegar ég vil….ef það útskýrir eitthvað…

…Á meðan atvinnulífið og framtíðin á því sviði er eitthvað…ehhhm…óráðin blómstrar annað.. ..trúlofun í águst 2013 og brúðkaup í vændum 2014, kanski er bara hægt að öðlast velgengni á einu sviði í lífinu….